Gevoelstaal klinkt als een zusje van Verbeeldtaal. Twee woorden die niet in het woordenboek staan, maar zo vol inhoud zijn. Toen ik het boek van Janna Beek-Bakker las, voelde het ook zo. Wat een krachtig boek waarin communicatie weer vanuit een hele andere hoek benaderd wordt. Zeer regelmatig zag ik in gedachten mijn Playmobil-poppetjes in het boek plaats nemen.
Beek schrijft een compleet boek, met wetenschappelijke én theologische onderbouwing. Deze twee lijken zich zo vaak niet goed te verhouden in een praktisch boek, maar de schrijfster slaagt hier uitstekend in.
Ze benadrukt de noodzaak om eerlijk naar binnen te luisteren. Allereerst bij jezelf, maar ook anderen daar de ruimte voor te geven. Het negeren van signalen zal vroeg of laat tot problemen leiden. Hiervoor geeft ze drie stapstenen, zoals ze dat zelf omschrijft: (1) Dat wat is, mag er ook zijn; (2) eerlijk waarnemen en luisteren naar dat wat gevoeld wordt en (3) er woorden aan geven en een keuze maken hoe er mee om te gaan.
Daarnaast dat gevoel via de huid gaat en dat aanraking daarom alleen al zo belangrijk is. Aanraking geeft erkenning, bestaansrecht haast. Je weet dan dat je iemand bent.
Tot slot legt ze nadruk op woordgebruik (vriendelijke woorden). Daarvoor gebruikt ze onder andere ook de ‘verbindende communicatie’ waarin oordeelvrij gesproken dient te worden.
Ik ben onder de indruk van het boek, zeker in deze contact-arme tijd, laat dit boek zien dat we de impact van dit jaar niet moeten onderschatten, al is dat alleen al op het gebied van gevoelstaal.