“Hermineke, ik kan me de inhoud van de gesprekken nog herinneren.” Het waren de woorden van een twintiger over gesprekken van meer dan tien jaar geleden.
In mijn herinneringen zat hij de mentorgesprekken uit en gooide hij na twintig minuten zijn rugtas weer op de rug en vertrok. Vinkje, over een paar maanden pas weer aan de beurt. Zijn herinneringen waren anders en het raakte me.
Ik begeleidde deze week een avond met tienercoaches, een stuk of tien enthousiaste jongvolwassene die een verschil willen maken voor een tiener. Hij zat er tussen en net voordat de tassen gepakt werden, wilde hij dit nog even zeggen.
Het resoneert nog na. blijkbaar kun je als mens het verschil maken, zonder dat je het zelf door hebt. Sterker nog: zelfs wanneer je denkt dat het geen zin had.
Zaadjes gezaaid en soms zie je opeens een prachtige bloem! Ik zag ‘m deze week! Klaar om te gaan zaaien…